Een week vol verrassingen

Hallo Allemaal !!
Ik heb gemediteerd, me geconcentreerd enzovoort om jullie toch een beetje van onze zonnewarmte toe te sturen. Deze morgen zag ik in de Belgische krant dat het toch half gelukt is : de 20 graden komen eraan .. maar de zon ?... ja die stoppen we dan maar in onze valies want we hebben genoeg plaats over in het traject Dalaman-Brussel.
Eerstkomende vrijdag (25/4) ondergaan we weer eens de lijdensweg “Selimiye-Ichtegem”. Optimaal 10 uur voor een vlucht van 3 en 1/2 uur. Maar ... we moeten nu eenmaal dat prijskaartje betalen om afgelegen te wonen.
Het was wel weer een week vol verrassingen. Vorige zaterdag was ik met Mutlu naar zee gaan wandelen .. en dan verder door het bos naar het volgende strandje en wat vond ik dààr ?? Een recent gestorven jeugdige Karet schildpad (beschermd soort : ze komen van West Afrika om langs de Turkse Westkust hun eieren te leggen en ... zoveel van hen halen het niet). We zagen ettelijke keren zo’n schildpad zwemmen toen we met Mizana meevoeren : prachtige dappere dieren. En ja, het diertje was nu toch dood, dus dacht ik : hoe kan ik zijn schild redden want ik vond het zo mooi !. Alléén zag ik het niet zitten en voor Ali Baba was de wandeling te moeilijk. Enkele dagen later praatte ik erover met buurvrouw Hale … DUS samen op stap (dwz avontuur). Gewapend met vuilniszakken om tezelfdertijd het strandje op te ruimen – èn de honden mee. De schildpad was jammer genoeg tè jong en zijn schild was al gebarsten – spijtig ! Terug in zee geduwd om de kwalijke geur van het strand weg te nemen en … 4 volle grote vuilniszakken gevuld met aangespoeld en gedumpt vuil (ook overschotten van barbecues die de mensen zomaar laten liggen). Geen schildpadschild, maar we hebben onszelf nuttig gemaakt.

En .. als je dan toch aan het strandjutten bent, vind je nog meer dingen zoals DIT :

Iemand een idee wat het is ? Ik zal het maar ineens verklappen, het is simpelweg het inwendige van een cactusvijgen-blad (of-lid), maar dan wel schoongespoeld en gebleekt door het zeewater. Ik denk dat ik mooie kloswerkjes maak, maar voor DIT … zou ik mijn blote buik tonen (West-Vlaams gezegde)

Een andere dag : Hale als gids en 4 Nederlandse gasten plus ik : naar “het koninkrijk van de oude vrouwtjes” hierboven. Nu poseren de vrouwtjes graag voor een foto, wat 10 jaar geleden nog niet kon.

Hoewel ze nog in hun oude stijl blijven leven passen ze zich langzaam aan. En de oudste vrouw demonstreerde voor “de toeristen” hoe ze banden weeft. Deze zijn sterk en kleurrijk en worden heden ten dage nog courant gebruikt door de vrouwen om hout, hooi, oogst enz.. op hun rug te vervoeren (bij gebrek aan ezels) (Nvdr : hun mannen zijn de grootste ezels, die vinden dat een vrouw het beter doet dan een ezel, want da’s weer een mondje bij …..en ondertussen zitten ze te roddelen in het theehuis)

En dan, ja, nu is het oogsttijd : hoelang kunnen we deze taferelen nog zien ? Rap een foto, anders misschien nooit meer. Vrouwtje (natuurlijk) – sikkel – heel de dag in gebogen toestand, maar ze halen een snelheid die ik niet eens op mijn computertje kan intikken !

De dag erna : weer samen op stap naar de ruïnes van Hydas, aan de overkant van de baai van Selimiye. PRACHTIG ! maar gelukkig nog niet gekend door de gemiddelde toerist. Enkel de “speciaal” geïnteresseerden vinden het. Er komt ook heel wat klimwerk aan te pas en … een machete is ook een hulp om door het struikgewas heen te gaan, want achter elk struikje ligt een verrassing ! Er zijn zoveel sites in Turkije, maar ik moet eerlijk zeggen dat deze werkelijk een aantrekkingskracht heeft (de oudste bouwwerken in deze site dateren van ongeveer 2000 BC), vooral omdat ze tussen zo’n mooi overwoekerend groen liggen –en staan in dit seizoen ook vol met allerlei soorten bloemen. Maar de muren zelf zijn ook niet te onderschatten : er is echt nog heel wat te herkennen : water reservoirs – graanopslagplaatsen – bidplaats – en …. een ongekend aantal km muren, dat was een heel grote site….. “ooit” met een uitzicht die alle baaien rondom domineerde en er was communicatie naar tal van andere kastelen op de verdere bergtoppen.. Soms vraag ik me af waarom alle toeristen naar Efese, Aphrodisias, Troye, Dydima enz willen gaan …. Om de naam ??? om te zeggen : dààr ben ik geweest ? Op ons schiereiland is er niets met een grote naam, maar daarom niet minder mooi ! Gelukkig maar dat de jeep safari’s deze mooie plekjes niet verpesten.

En waarmee houdt den Ali baba zich bezig terwijl ik weg ben ??? Ewel : geen idee, maar hij geniet van die dagen !
Tot binnenkort en veel groetjes, Hilde en Ali Baba

Ik heb een geïnteresserde kantklos leerling gevonden !!

Terwijl ik een bloem aan 't klossen was ... kwam zij heel dichtbij kijken. Misschien beter nog een kloskussen bijmaken ? je weet maar nooit ...

en dàt terwijl er een invasie van supergrote mieren om me heen zat : de éne heel groot met vleugels en de andere kleiner, maar werkten voor hetzelfde nest.

groetjes, Hilde en Ali Baba

DE natuur ... hoe mooi toch !

Nu, inderdaad, dé mooiste tijd qua natuur. Alles is nog groen en overal bloemen en lammetjes. Een maand verder ... en alles verdort weer tot de Oktober of November regens weer nieuw leven geven. En als je er midden in leeft kan je er ook 100 % van genieten.

1 April

Hallo Iedereen !!
Pasen hebben wij doorgebracht onder een blauwe hemel met …25 graden, sorry hoor, maar we hebben er toch van genoten. Om jullie te troosten zal ik er ook maar bij vermelden : de volgende 5 dagen is regen voorspeld en ja dan voelen we ons weer in Belgenlandje.

Vandaag 1 April en … ik heb speciaal aan jullie allemaal gedacht en een … Aprilvis geklost. Even voor Pasen vond ik op de blog van Gisela (seniorenblog : terug naar “t kantkussen”) 4 leuke carnavalvissen. Natuurlijk heb ik ze onmiddellijk gekopieerd en erop gevlogen gelijk Stoffel op zijn kat. 3 vissen zijn nu af, maar ik vergast jullie op Vis nummer 3 omdat die een échte Aprilvis is. Voor nummer 4 moet ik nog even wachten tot ik de goede raad van Gisela kan inwinnen (is momenteel in vakantie), want ik ken nog niet àlle slagen en ben blij met een lerares die me altijd bereidwillig helpt. Hier ter plaatse moet ik natuurlijk geen hulp zoeken. Kloskant is niet gekend in de streek, wèl naaldkant en fijn haakwerk. Voor het garen moet ik minstens naar Marmaris rijden, want katoen ???? In een land waar katoen verbouwd wordt, worden meestal polyester garens gebruikt – en linnen garen, dat is helemaal niet voorhanden ! Een voordeel is wel : àls je katoen vindt is het spotgoedkoop.
En nu het nieuws uit Selimiye. Eigenlijk verbaast het me nog steeds dat er toch altijd nieuws is in ons klein dorpje, vooral als we denken hoe weinig nieuws er van jullie naar ons toe komt. Ik weet niet of het Selimiye nieuws jullie interesseert, maar zal het toch maar vertellen. Eerst en vooral : het standbeeld van Atatürk. Dat mag zelfs in het kleinste dorpje niet ontbreken en wordt heel erg in ere gehouden. Vorige lente : rondom het standbeeld : gras gezaaid … maar ze hadden geen grasmaaier, het gras verdorde en de eer die Atatürk bewezen was verkommerde. Einde het jaar zag ik de mannen bezig om het gras (??) te vervangen door kleine kasseisteentjes. Natuurlijk niet waterpas gelegd volgens de regels van de Eernegemse kasseileggers. En nu : verrassing !!!! Is weer vervangen door … JA, glanzend roze en bruin marmer. Atatürk zal kontent zijn dat er zoveel jaren na zijn dood nog zoveel aandacht aan hem besteed wordt in dat kleine uithoekje van zijn land.

En dàn : DE promenade. Rond het centrum langs de bocht van de baai werd een promenade aangelegd in breuksteen, beetje hobbelig en nu al op diverse plaatsten hersteld of aan herstelling toe. Maar … om de X meter staat ook een zitbankje … èn een straatlamp (die nog niet aangesloten is) èn … zelfs een vuilbak !!! (nvdr de containers langs de straten lopen wel weer over – laat ons hopen dat ze die van de promenade schoonhouden)

En ja, NOG nieuws : nu zijn ze bezig een soort vlottende steiger te bouwen (met vlottend beton) zodat de boten gemakkelijker kunnen aanleggen. We stellen er ons vragen bij : zullen er dààrom méér boten komen ? Moeten die allemaal voorzien worden van water en elektriciteit (zoveel hebben we van beide niet op overschot) en ja, zullen die allemaal hun vuil dumpen (die toch niet afgehaald wordt). Ik weet, het zal natuurlijk betalen worden voor de boten die er aanleggen. Nu even afwachten en zien of er nu méér boten de baai van het dorp inkomen of toch liever gratis in de volgende baai Sigliman blijven liggen.
En nu zijn we aan het uitkijken hoeveel toeristen Selimiye dit jaar zal krijgen. Buitenlanders ? Heel weinig. Dus Turken. Het aantal bedden in hotels/motels en pensions is dit jaar weer enorm gestegen. Zullen ze volzet geraken (enkele maanden dan toch)?
O ja, was vergeten te zeggen : met ons alles super Okee, het leven van Muhamed in Turkije is nog altijd het aards paradijs (zolang den Ali Baba wil koken tenminste).
Genoeg voor vandaag, hopelijk alles goed bij iedereen en tot volgende.
Veel groetjes, Hilde en Ali Baba