hoe het begon ...

Wonen in Turkije

Wij, Ali Baba & Cavidan of gewoonweg …


Ali Baba is Eddy van STEERTEGHEM, Antwerpenaar
Nu gepensioneerd
Voorheen zaakvoerder van BVBA Willaert, schilder & decoratiewerken,
Ichtegem


Cavidan is Hilde TANGHE, Westvlaming
Voorheen Boekhouder - Zaakvoerder van Bvba Zakenkantoor Tanghe, Varsenare



Ons adres in Belgie : St Sebastiaanstraat 21 – 8480 EERNEGEM


Ons adres in Turkije : 48700 Selimiye Köyü 333 – MARMARIS/MUGLA



HOE HET BEGON ………





JULI 1993
Zomervakantie met ons gezin : op een gulet langs de Turkse westkust.
Een vakantie om nooit te vergeten – maar wel voor herhaling vatbaar.

Sindsdien waren we er elke zomervakantie èn elke herfstvakantie.

De bemanning (3 broers) werden onze vrienden.
Al die jaren zochten we samen de mooiste panorama’s, zonsop-en ondergangen,
onbewoonde eilandjes en zoveel meer. We leerden hoe het is te leven in een tijdloosheid, relax en rust. We genoten van elke cruise tot in de toppen van onze tenen
Mede door hen groeide het verlangen ooit eens méér te zijn dan een « toerist » in hun land.

Info over een gulet-trip op MIZANA : ga naar : www.mizana.com



November 1995
Het lijkt een eeuw geleden
De boot legt aan in een zeer aantrekkelijk rustig dorpje,
ik ontdek er : HET torenhuisje in de heuvels : een nieuwbouw, onafgewerkt





















Het panoramisch zicht vanuit de voordeur : zelf eens bekijken, anders kan je ‘t niet geloven





Een plekje waar je rust kan vinden – waar je kan ademen – waar je alle zorgen vergeet –
waar je jezelf kan zijn - waar stilte en vrede heerst – waar geen luchtvervuiling is -
waar narcissen, krokussen, irissen, calla’s en orchideeën groeien in het wild – waar de stilte enkel verstoord wordt door het kraaien van een haan en ‘t gebalk van een ezel.
Kortom, een brokje ouderwetse natuur !




April 2002

Droom wordt werkelijkheid : na jaren lang alle mogelijkheden uitgezocht te hebben is het einde in zicht ! De eigenaar : advokaat Hakan GIRGIN uit Izmir verkoopt het huisje.
Dank zij onze Turkse vrienden Bahri, Mehmet en Mustafa SEN kunnen we daar gaan wonen.
We doopten het KUMRU KULESI

In 1998 werd er verder gewerkt – zo ziet het er uit in 2002 :