dinsdag, mei 01, 2007

Ons 4e jaar in Selimiye

Vakantiedag voor jullie EN … nog steeds mooi weer ook !!! Jullie geluk kan deze lente echt niet op – hopen maar dat er geen watertekort komt, want dat probleem stelt zich normaal niet in jullie contreien - wij zijn zuinig zijn met water reeds gewoon. In Turkije is 1 Mei een gewone dag, maar… vorige week, toen we aankwamen zag Turkije rood van de vlaggen (grote Turkse vlag met Atatürk erop) voor het feest van de kinderen op 23 April ter herdenking van de opening van het Parlement in Ankara in 1920.

Ja, tijdens ons verblijf in Belgenland : enkel zon en mooi weer, doch de kille avondlucht bedacht ons weer eens met een griepje voor mij en een serieuze griep voor Ali Baba. En zoals ik in vorige editie meldde : de hoofdschotel van ons bezoek was : de trouw van Lieve en Kia. Hierbij enkele foto’s


Ondanks de uitdrukkelijke wens van dochter en schoonzoon om alles in stilte te laten verlopen, hebben we er toch een feestelijk tintje kunnen aan geven, en, achteraf beschouwd – waren ze er toch gelukkig mee.









De 14 dagen in België waren druk bezet. We ontmoetten ook voor het eerst de nieuwe bewoners van de Mitswege en waren – net zoals toen Bart er woonde – weer heel welkom op de eerste verdieping. Is zoveel leuker dat we daar onze stek kunnen houden, anders moeten we altijd van iemands goedheid profiteren en voelen we ons niet zo vrij. De huurders zijn rond Nieuwjaar in het huis komen wonen – zonder hond. Nu hebben ze er al twee. Heel duidelijk : dat huis kan niet voortbestaan zonder honden ! En voor ons was het leuker om de beide puppies in het resterende gras te zien stoeien en rollebollen dan TV kijken.

Bij ons terugkomen moesten we weer eens midden de nacht vertrekken naar Zaventem : 2.30 uur in de morgen. Gelukkig konden we weer eens beroep doen op “Night rider” Johnny en zijn echtgenote Chris die ons vlot en tijdig ter bestemming brachten : een grote DANKEWEL en we hopen jullie hier nog dit jaar terug te zien !!!

Op 28 April vierden we ons “3 jaar in Selimiye”. We dachten er nog eens aan hoe we hier aankwamen – midden de nacht. Opgedekt bed, volle koelkast en diepvries, alles in huis wat nodig was – heerlijk geschenk van de broerkes Sen. Ik denk dat niet zoveel mensen die naar het buitenland verhuizen van zo’n luxe kunnen genieten. Onze integratie in het dorp is goed verlopen : iedereen kent ons, maar wij kennen nog niet iedereen, recent zelfs voor het eerst kennis gemaakt met … de Hodja (de Imam die 5 keer per dag van zich laat horen). Heel sympathiek. We ontmoetten hem in een restaurantje en plots belde zijn GSM …. Beltoon “I wish you a Merry Christmas“ Hahahahaha !!!! Recent kregen we weer bezoek van de Jandarma. Ze vroegen me naar : Hava Yildirim. Ikke maar denken : Hava betekent “het weer” en Yilidrim betekent “bliksem”. Nog even denken en ik vroeg of hij het weerbericht wou zien op de computer. NEEEEEEEE, niets van dit alles : Hava Yildirim is de naam van een vrouw die hier in de buurt woont ! (heb ik nadien van Jos en Hale gehoord. Nuttig om weten.

Ondertussen is er in en rondom het torentje heel wat veranderd, maar we moeten toch IETS te doen hebben hé. En Selimiye zelf ? De bouwwoede duurt verder. Gelukkig binnenkort weer bouwstop omdat het seizoen begint. Wij kunnen enkel hopen dat het onze tijd nog doet – tegenhouden is toch niet meer mogelijk.
Het laatste nieuws van Selimiye ??? Ewel, de afvalcontainers werden weggehaald omdat de restauranthouders hun taks niet betaald hebben ! En nu ??? Geen idee – op elk van de plaatsen waar een container stond hangt nu een bordje “verboden afval te deponeren” (maar dan in het Turks). Ik durf zelfs geen foto op de blog zetten van hoe het voorheen was : 2 à 3 containers, overvol en erop en ernaast nog meer vuil en dito zakken. De zwerfkatten overal in en bij om toch iets te vinden om te overleven. Waar het afval NU zal blijven ???? Geen idee, misschien in het volgende dorp ? (dan moet je wel over een auto kunnen beschikken)


Ik kan niet nalaten nog een foto van mijn nieuwste creatie kantklossen hierbij te voegen (op basis van een borduurpatroon). Ben der maanden aan bezig geweest en ligt nu rond de paal op onze tafel in de woonkamer. Hoe ik dat ooit zal wassen ??? Weet ik nog niet, misschien beter een nieuwe maken tegen die tijd ?

Zo, dit was het dan voor vandaag. Op het ogenblik hebben we (eindelijk) een zacht regentje en we denken dat jullie er binnenkort ook een zullen naar smachten.
Veel groetjes en tot ???
Hilde en Ali Baba